Mag ik er zijn?
Soms kruipt die vraag gewoon onder je huid, nietwaar?
“Mag ik er zijn?”
Misschien doe je op je werk of in je gezin wel heel hard je best om gezien te worden. Zou je zo graag willen dat je inzet, je creativiteit, je harde werken, je flexibiliteit gezien wordt. Dat iemand je écht ziet. En je eigenlijk een schouderklopje geeft: “Wat fijn dat je dit (zo) doet!”.
Helaas, is het zo dat de ander niet altijd ziet wat we nodig hebben – gewoon niet reageert, of een reactie geeft die totaal niet helpend is. En wat kan dat in onze kwetsbaarheid dan pijnlijk zijn.
Aan wie denk jij, als ik het heb over ‘die ander’?
Denk jij daarbij ook wel eens aan jezelf? Dat jij jezelf niet voldoende ziet of erkenning geeft? Dat je jezelf eigenlijk steeds maar weer vertelt dat je nog nét dat stapje harder had kunnen zetten. Of dat wanneer je niet zo op je strepen was gaan staan, je dan toch… vul maar in. Of dat je een voorbeeld had kunnen nemen aan je collega, zij doet die klus én haar gezin én de zorg voor haar ouders wél allemaal. En jij? Jij haakt al ‘bij het minste of geringste af’.
Wat kunnen we toch hard zijn voor onszelf! Wat hechten we toch veel waarde aan die enorm hoge lat! Alsof wat we doen bepaalt wie we zijn en óf we er mogen zijn. We verlangen er in ons harde werken zo naar om gezien te worden, erkenning te krijgen. Want als de ander ons ziet, dan… doen we er blijkbaar toe.
Maar zou het niet fijner zijn als we onszelf zien? Als we van binnenuit blij zijn met onszelf? Gewoon… om wie we zijn? Dat jij je eigen grote fan wordt? Dat je er gewoon helemaal mag zijn, gewoon omdat het goed is.
Ook al gaat niet alles wat doet helemaal goed, of reageer je niet in alle situaties even wijs, of is je energie al op voordat je to-do-lijst klaar is, of…. . Vrede met jezelf sluiten. Gewoon omdat jij jij bent. Uniek en bijzonder. Heerlijk, wat een feest!
Dit thema komt aan bod in de retraites ‘Mijn binnenste-buiten’ en ‘Ik ben (endatis) Genoeg’.
Meer blogs van Carin
Blogs van Carin
Mag ik er zijn
Voel jij je gezien? Door wie wel? Door wie niet? Soms doe je heel hard je best om gezien te worden. Om erkenning te ontvangen voor je hard werken….
Dit nooit meer…!
Je herkent het vast wel, zo’n ervaring in je leven dat je zegt: “dit wil ik nóóit meer meemaken!”.
Zelf herken ik het op meerdere vlakken. Zoals die periode dat ik mezelf echt helemaal niet meer herkende. Van die energieke, vrolijke vrouw, naar een lamgeslagen persoon die alleen maar huilend in haar stoel kon zitten. Tsjonge… als ik daar nog aan terugdenk… echt, daar wil ik nóóit meer naar terug!
Heb jij de X-factor?
Heb jij de X-factor? Grote kans dat je nu afhaakt, want “Carin, dit is toch echt zo passé!” Maar dat het wellicht toch actueler is dan je denkt, leg ik je in dit blog graag uit. Geef me even 2 minuten van je tijd, dan geloof ik dat je een mooi inzicht krijgt over hoe ook jij kunt omgaan met de jury-in-jou. En dat jij dus ook…
Soms loopt het leven anders
De afgelopen maanden waren een rollercoaster. Ik merk dat ik vastloop in mijn emoties. Ik heb tijd voor mijzelf nodig. Tijd voor bezinning. Daarom ben ik even weg van thuis. Om zo ruimte een aandacht te geven aan dat wat er bij mij van binnen speelt, te kunnen luisteren naar dat wat gehoord wil worden. Daarom heb ik een paar heerlijke dagen voor mezelf geboekt.
Het was de afgelopen tijd veel: mijn man werd
3-delige serie ‘Ik ben Genoeg’
Ontdek de vrijheid die ‘genoeg’ met zich meebrengt.
– Wat is genoeg eigenlijk?
– En wanneer ben je genoeg?
– Wanneer heb je genoeg?
– Hoe zou het eruit zien als het genoeg is?
Over al deze vragen gaan we in de komende drie dagen nadenken. Ik heb leuke video’s voor je klaar staan, ik deel met jou over mijn eigen zoektocht naar ‘genoeg’ en help jou ontdekken hoe dat
Veilig tevoorschijn komen
Onlangs nam een prachtige jonge vrouw deel aan mijn retraite. Ze was moe, zo moe. Er was veel gebeurd in de afgelopen maanden wat een plekje moest krijgen. De pijn en andere emoties had ze zorgvuldig verstopt. Heel voorzichtig, net als een heremietkreeftje, liet ze zich zien. Ik dacht aan de vakanties van mijn jeugd.
Agenda
De retraites die Carin geeft
Over Carin
Laat ik mij even voorstellen
Hoi, ik ben Carin!
Ik ben vrouw van Matthijs, moeder van Levi en Mika en woonachtig in Lelystad. Ik werk als coach in mijn eigen coachpraktijk en vandaaruit organiseer en begeleid ik sinds 2018 ook retraites. In mijn vrije tijd bak en kook ik graag (het liefst met verse groenten, kruiden en fruit uit mijn moestuin), kom ik tot rust met een boek op de bank en hou ik van koffie drinken op leuke terrasjes of gezellige koffietentjes.
Mensen omschrijven mij als vriendelijk, betrokken, meelevend, open, creatief en toegankelijk. Dit zijn dan ook de eigenschappen waarmee ik mijn coach-zijn inzet. Zowel tijdens de individuele gesprekken als tijdens de weekenden. Door vragen te stellen, te luisteren en te volgen, hoor ik wat de ander me wérkelijk wil vertellen. Ik krijg dan ook vaak de reactie dat mensen zich gehoord, gezien en veilig (vertrouwd) voelen bij mij.
Dit gaat verder dan alleen het gesprek… vanuit een totale zienswijze (waarbij ik geloof dat lichaam, ziel én geest met elkaar verbonden zijn), wil ik graag dat alles met elkaar klopt. Een warm welkom, heerlijk eten en drinken (het gevoel dat je ‘verwend’ wordt), een prachtige omgeving, inspirerende vragen en opdrachten en een luisterend oor is dan dus ook het totaalplaatje dat ik aanbied.