Leuke gratis e-mailserie
APK voor je binnenste ‘Hoe sta jij erbij?’
APK voor je binnenste – Hoe sta jij erbij? Hoe gaat het met jou? – Doe de test! Soms zorgen we beter voor onze auto dan voor onszelf. Zo luisteren we vaak wel naar de waarschuwingslampjes van onze auto. Maar hoe doen we dat bij onszelf?
3-delige serie ‘Ik ben Genoeg’
Ontdek de vrijheid die ‘genoeg’ met zich meebrengt.
– Wat is genoeg eigenlijk?
– En wanneer ben je genoeg?
– Wanneer heb je genoeg?
– Hoe zou het eruit zien als het genoeg is?
Over al deze vragen gaan we in de komende drie dagen nadenken. Ik heb leuke video’s voor je klaar staan, ik deel met jou over mijn eigen zoektocht naar ‘genoeg’ en help jou ontdekken hoe dat er voor jou kan uitzien.
Bezinningsblogs - Monique
Klein Sion – afscheid van een prachtige locatie, van zoveel mooie herinneringen
Klein Sion sluit zijn deuren voor retraitegroepen. Al ruim 9 jaar kom ik op deze fijne plek. De bijzondere momenten en ontmoetingen zijn niet op twee (herstel: 20) handen te tellen! Wat is er veel gebeurd qua herstel, verzoening en thuiskomen. Deze prachtige locatie heeft daar op een hele mooie manier aan bijgedragen.
Toch geloof ik, dat waar de ene deur sluit, een andere deur (of misschien wel: meerdere deuren) zal opengaan. Hoe zal dat er bij ons uit gaan zien? Waar mogen we nu onze retraites geven? We zijn benieuwd!
Een deur is al geopend…
APK voor je binnenste ‘Hoe sta jij erbij?’
APK voor je binnenste – Hoe sta jij erbij? Hoe gaat het met jou? – Doe de test! Soms zorgen we beter voor onze auto dan voor onszelf. Zo luisteren we vaak wel naar de waarschuwingslampjes van onze auto. Maar hoe doen we dat bij onszelf?
Leed. Groot leed. Wat was voor jou een moeilijke periode? Sta stil, erken
Oorlog. Zo verschrikkelijk. Wat een leed. Tijdens Dodenherdenking staan we stil bij dit afschuwelijke leed. Met onze harten voelen we mee. We erkennen hen, we erkennen hun leed.
Zo kennen wij ook leed, weliswaar op een ander niveau, Momenten waar je door moest gaan. Momenten van overleven. Wat was voor jou een zware periode? Neem een momentje de tijd om te herdenken, te erkennen en stil te staan. Lees verder…
Bezinningsblogs - Arine
Spiegel
Terwijl ik deze blog schrijf, ligt mijn kleindochter heerlijk naast me te slapen.
Vier maanden is ze nu. Haar donkere haartjes plakken aan haar voorhoofd. Het is warm. De zomer is begonnen.
Dit kleine meisje, wat ben ik dol op haar. En wat is het geweldig om haar ontwikkeling te volgen. Iedere keer als ik haar zie, heeft ze weer iets bijgeleerd……En ik leer ook van haar. Ik leer hoe ik…
De lente is begonnen
De lente is begonnen! De levenskracht die onder de aarde woelde breekt door.Warme zonnestralen tintelen weer op onze huid, de heerlijke geur van het voorjaar dringt diep door in onze neuzen en de wolwitte lammetjes dartelen weer in de wei.Overal ontstaat nieuw leven. Wat een schril contrast met de beelden van de oorlog.Donkere rookwolken die de lucht vervuilen. De eens prachtige gebouwen die in puin liggen.Mensen en kinderen die op de vlucht zijn of
Er is altijd licht
Het zijn de donkere dagen van het jaar. De hoeveelheid zonneschijn is aanzienlijk minder en de nachten zijn lang. In deze periode van het jaar voel ik me altijd wat weemoedig. Ik denk regelmatig met heimwee terug aan vroeger. Ook mijn rouwpijn wordt aangeraakt, wat voel ik het gemis van dierbare mensen…
Bezinningsblogs - Carin
Soms loopt het leven anders
De afgelopen maanden waren een rollercoaster. Ik merk dat ik vastloop in mijn emoties. Ik heb tijd voor mijzelf nodig. Tijd voor bezinning. Daarom ben ik even weg van thuis. Om zo ruimte een aandacht te geven aan dat wat er bij mij van binnen speelt, te kunnen luisteren naar dat wat gehoord wil worden. Daarom heb ik een paar heerlijke dagen voor mezelf geboekt.
Het was de afgelopen tijd veel: mijn man werd ziek, waardoor we (opnieuw) werden geconfronteerd met de kwetsbaarheid van het leven, een daaropvolgende operatie.
Veilig tevoorschijn komen
Onlangs nam een prachtige jonge vrouw deel aan mijn retraite. Ze was moe, zo moe. Er was veel gebeurd in de afgelopen maanden wat een plekje moest krijgen. De pijn en andere emoties had ze zorgvuldig verstopt. Heel voorzichtig, net als een heremietkreeftje, liet ze zich zien. Ik dacht aan de vakanties van mijn jeugd.
Nog even volhouden
Nog even volhouden. Nog éventjes… en dan…. Herken je dat? Dat je bij jezelf merkt dat je grens bereikt is, dat je moe of zelfs ‘op’ bent, maar dat je toch ‘nog even dit’ of ‘nog even dat’ moet. Je gaat door, natuurlijk. Opgeven staat niet in jouw woordenboek. Wat er wél in staat? Doorzetten, volharden, hard werken, ‘ja’ zeggen, zorgen voor, verantwoordelijkheid dragen – ja, deze woorden staan er wel in.
