De retraite heb ik gedaan met een vriendinnengroep. We hebben een vriendin verloren en zij heeft deze wandelretraite een jaar eerder gedaan bij Monique dus het was bijzonder en fijn (bijzonder fijn) om in haar voetsporen te lopen. En erg fijn hoe Monique ruimte kon geven aan ons proces en onze behoeftes en daardoor flexibel in de programmering was.
De retraite was in- en ontspannend. Lopen op blote voeten kan, maar sommige paden dwingen je echt te vertragen 😉 (Reactie van Monique: ook zo bijzonder dat jij deze Klooster Wandelretraite op blote voeten ging lopen, dat heeft nog niemand op die manier gedaan!)
Het wandelen in stilte gaf de ruimte om te mijmeren over datgene er net besproken of gedeeld was. Soms een concrete vraag van Monique om even op te kauwen. Meerdere momenten op een dag was er gelegenheid met elkaar te delen en dat leverde bijzondere gesprekken en inzichten op.
Al met al voel ik na de retraite weer een diepere verbinding, zowel innerlijk (wie ben ik en wat doe ik hier) als met de vriendinnen met wie ik deze retraite deed.