Veilig tevoorschijn komen
Onlangs nam een prachtige jonge vrouw deel aan mijn retraite. Ze was moe, zo moe. Er was veel gebeurd in de afgelopen maanden wat een plekje moest krijgen. De pijn en andere emoties had ze zorgvuldig verstopt. Heel voorzichtig, net als een heremietkreeftje, liet ze zich zien. Ik dacht aan de vakanties van mijn jeugd.
Als kind gingen wij vaak op vakantie naar de zee. Dan stonden we met onze vouwwagen aan de kust. Ik herinner me de vroege uren, als het nog eb was. Dan vingen we op de rotsen krabbetjes en in de poeltjes water garnalen en mini-visjes. We hadden een enorme bak, waarin ik dan echt een heerlijke habitat voor ze creëerde.
En natuurlijk mochten de heremietkreeftjes niet ontbreken. Eerst waren het dan alleen maar schelpen in de bak. Maar als je even wachtte, kwamen ze heel voorzichtig tevoorschijn. En bewoog je te snel, dan schoten ze snel weer terug. Na een half uur moest ik alles natuurlijk weer vrijlaten (want het zijn dieren en daar mag je niet mee spelen) en stond ik lange tijd te zwaaien… “Doeiiiiiiii”.
Tijdens het coachgesprek was er zoveel wat ze wilde benoemen, er was zoveel pijn geweest de afgelopen tijd, dat ze bij zichzelf herkende dat ze eigenlijk alles op de automatische piloot deed en haar gevoel veilig en diep weggeborgen had.
Het was dan ook spannend voor haar, om dit tevoorschijn te laten komen. Om nu echt even de tijd te nemen om haar gevoel te laten spreken. En zo mogelijk was het nog spannender om ernaar te luisteren.
Ik dacht aan een heremietkreeftje. Haar gevoel zat veilig verstopt in haar huisje. Heel voorzichtig tastte ze af of ze mij wilde vertrouwen. En tijdens het gesprek bleek het veilig voor haar om zich een beetje te laten zien. Een beetje, nét genoeg, zodat er bewegingsruimte ontstond. En ze op een paar gebieden ruimte ervoer om zélf keuzes te maken.
Het was een prachtig gesprek, zo’n mooie ont-dekking. Die mooie, jonge vrouw, zo
zorgvuldig beschermend wat beschermd moest worden, maar dapper genoeg om ook naar buiten te komen en haar eigen pad te bewandelen.
Ze bracht me met een glimlach terug naar de rotsen van mijn jeugd.
Meer blogs van Carin
Blogs van Carin
Mag ik er zijn
Voel jij je gezien? Door wie wel? Door wie niet? Soms doe je heel hard je best om gezien te worden. Om erkenning te ontvangen voor je hard werken….
Dit nooit meer…!
Je herkent het vast wel, zo’n ervaring in je leven dat je zegt: “dit wil ik nóóit meer meemaken!”.
Zelf herken ik het op meerdere vlakken. Zoals die periode dat ik mezelf echt helemaal niet meer herkende. Van die energieke, vrolijke vrouw, naar een lamgeslagen persoon die alleen maar huilend in haar stoel kon zitten. Tsjonge… als ik daar nog aan terugdenk… echt, daar wil ik nóóit meer naar terug!
Heb jij de X-factor?
Heb jij de X-factor? Grote kans dat je nu afhaakt, want “Carin, dit is toch echt zo passé!” Maar dat het wellicht toch actueler is dan je denkt, leg ik je in dit blog graag uit. Geef me even 2 minuten van je tijd, dan geloof ik dat je een mooi inzicht krijgt over hoe ook jij kunt omgaan met de jury-in-jou. En dat jij dus ook…
Soms loopt het leven anders
De afgelopen maanden waren een rollercoaster. Ik merk dat ik vastloop in mijn emoties. Ik heb tijd voor mijzelf nodig. Tijd voor bezinning. Daarom ben ik even weg van thuis. Om zo ruimte een aandacht te geven aan dat wat er bij mij van binnen speelt, te kunnen luisteren naar dat wat gehoord wil worden. Daarom heb ik een paar heerlijke dagen voor mezelf geboekt.
Het was de afgelopen tijd veel: mijn man werd
3-delige serie ‘Ik ben Genoeg’
Ontdek de vrijheid die ‘genoeg’ met zich meebrengt.
– Wat is genoeg eigenlijk?
– En wanneer ben je genoeg?
– Wanneer heb je genoeg?
– Hoe zou het eruit zien als het genoeg is?
Over al deze vragen gaan we in de komende drie dagen nadenken. Ik heb leuke video’s voor je klaar staan, ik deel met jou over mijn eigen zoektocht naar ‘genoeg’ en help jou ontdekken hoe dat
Veilig tevoorschijn komen
Onlangs nam een prachtige jonge vrouw deel aan mijn retraite. Ze was moe, zo moe. Er was veel gebeurd in de afgelopen maanden wat een plekje moest krijgen. De pijn en andere emoties had ze zorgvuldig verstopt. Heel voorzichtig, net als een heremietkreeftje, liet ze zich zien. Ik dacht aan de vakanties van mijn jeugd.
Agenda
De retraites die Carin geeft
Over Carin
Laat ik mij even voorstellen
Hoi, ik ben Carin!
Ik ben vrouw van Matthijs, moeder van Levi en Mika en woonachtig in Lelystad. Ik werk als coach in mijn eigen coachpraktijk en vandaaruit organiseer en begeleid ik sinds 2018 ook retraites. In mijn vrije tijd bak en kook ik graag (het liefst met verse groenten, kruiden en fruit uit mijn moestuin), kom ik tot rust met een boek op de bank en hou ik van koffie drinken op leuke terrasjes of gezellige koffietentjes.
Mensen omschrijven mij als vriendelijk, betrokken, meelevend, open, creatief en toegankelijk. Dit zijn dan ook de eigenschappen waarmee ik mijn coach-zijn inzet. Zowel tijdens de individuele gesprekken als tijdens de weekenden. Door vragen te stellen, te luisteren en te volgen, hoor ik wat de ander me wérkelijk wil vertellen. Ik krijg dan ook vaak de reactie dat mensen zich gehoord, gezien en veilig (vertrouwd) voelen bij mij.
Dit gaat verder dan alleen het gesprek… vanuit een totale zienswijze (waarbij ik geloof dat lichaam, ziel én geest met elkaar verbonden zijn), wil ik graag dat alles met elkaar klopt. Een warm welkom, heerlijk eten en drinken (het gevoel dat je ‘verwend’ wordt), een prachtige omgeving, inspirerende vragen en opdrachten en een luisterend oor is dan dus ook het totaalplaatje dat ik aanbied.
