Nog even volhouden
Nog even volhouden. Nog éventjes… en dan…. Herken je dat? Dat je bij jezelf merkt dat je grens bereikt is, dat je moe of zelfs ‘op’ bent, maar dat je toch ‘nog even dit’ of ‘nog even dat’ moet. Je gaat door, natuurlijk. Opgeven staat niet in jouw woordenboek. Wat er wél in staat? Doorzetten, volharden, hard werken, ‘ja’ zeggen, zorgen voor, verantwoordelijkheid dragen – ja, deze woorden staan er wel in.
‘Nog even’ dat rapport voor je werk afronden (ook al is het avond).
‘Nog even’ dat mailtje sturen (dan kun je het tenminste écht loslaten).
‘Nog even’ die was ophangen (ook al sta je op punt om naar bed te gaan).
‘Nog even’ die ander bellen (ik ben namelijk ook al niet langs geweest – of: dan kan hij/zij namelijk verder).
‘Nog even’ ……….
Natuurlijk horen sommige dingen er ook gewoon bij. Dat is het leven. Maar in hoeverre zeg je bij elk punt van jouw lijstje tegen jezelf: ‘nog even….. volhouden’? En tot wanneer, of tot welk punt moet je dan nog even volhouden? Wanneer is het genoeg? Wanneer ben je (wel) klaar? Wat is ervoor nodig om los te laten? Wanneer kom je tot het punt waarop je zegt: nu kan ik écht niet meer?
Rond een geplande vakantie, of zoals nu in een opgelegde tijd van iets minder kunnen, ervaren we dat we even wat minder moeten, kunnen we de lat even wat lager leggen. Maar dan daarna, wanneer het leven toch echt weer (langzaam) opstart, welke keuzes maak je daartegenover? En welke beloning staat daar tegenover? Voor een vakantie is het eenvoudig: ‘nog even volhouden, nog even doorzetten, dan ben je lekker 2 weken vrij.’ Maar wat is dat nu? Hoe lang wil je volhouden, doorzetten – en wat staat daar dan tegenover?
Wat we doen is overleven, tussen de beloningsmomenten door. ‘Nog even volhouden, dan,…..’ Kan dat nou niet anders?
Ik denk dat dat zeker wel anders kan. Verbinding met jezelf is hierbij echt belangrijk. Jezelf leren kennen, je behoeftes en verlangens onder ogen komen. Leren om in die richting ook keuzes te maken en daarbij vrij komen van het juk van het ‘moeten’.
Een mooie spreuk, die ik vaak voorbij zie komen, is: “Luister naar het fluisteren van je lijf, zodat het niet (zo) hoeft te schreeuwen.” Versta jij wat jouw lijf, jouw hart zegt? Waar ligt jouw verlangen en behoefte?
Oefening:
Ga rustig zitten, zit rechtop met je voeten op de grond. Leg nu je ene hand op je buik en je andere hand op je borst (of je hart). Adem nu 10 keer rustig in, adem helemaal door tot je buik. Blaas rustig weer uit via je mond. Je kunt tellen, door rustig aan in gedachten je 10 vingers langs te gaan.
Bij iedere keer ademhalen stal je een van jouw taken of verantwoordelijkheden in gedachten voor je uit.
Na deze 10 keer ben je je minder bewust geworden van wat er om je heen gebeurt en ben je verbonden met wat er in je leeft. Kijk in gedachten naar wat je hebt uitgestald. En voel ondertussen de warmte van jouw handen op je buik en je hart.
Stel je nu eens voor dat alle beperkingen qua geld, tijd, inzet, energie, mensen etc allemaal weg vallen. Alles is mogelijk.
Welke van jouw uitgestalde ‘items’ zou je niet meer terug willen nemen? Welk verlangen ligt daaronder? Luister daarnaar. Waar voel je dit verlangen in je lijf? Hoe voelt dit? Wat doet het met je?
Je hebt nu geoefend met in verbinding komen met jezelf. Doe dit regelmatig – het zal je helpen om meer te leven naar je verlangens en meer ruimte te maken voor keuzes die niet alleen goed zijn voor de ander, maar vooral ook goed zijn voor jou.
Nog meer blogs van Carin
Soms loopt het leven anders
De afgelopen maanden waren een rollercoaster. Ik merk dat ik vastloop in mijn emoties. Ik heb tijd voor mijzelf nodig. Tijd voor bezinning. Daarom ben ik even weg van thuis. Om zo ruimte een aandacht te geven aan dat wat er bij mij van binnen speelt, te kunnen luisteren naar dat wat gehoord wil worden. Daarom heb ik een paar heerlijke dagen voor mezelf geboekt.
Het was de afgelopen tijd veel: mijn man werd ziek, waardoor we (opnieuw) werden geconfronteerd met de kwetsbaarheid van het leven, een daaropvolgende operatie.
Veilig tevoorschijn komen
Onlangs nam een prachtige jonge vrouw deel aan mijn retraite. Ze was moe, zo moe. Er was veel gebeurd in de afgelopen maanden wat een plekje moest krijgen. De pijn en andere emoties had ze zorgvuldig verstopt. Heel voorzichtig, net als een heremietkreeftje, liet ze zich zien. Ik dacht aan de vakanties van mijn jeugd.
Uitgelicht: onze retraitelocatie in Lelystad
Rust en ruimte in onze retraitelocatie in Lelystad Veel groen, veel ruimte, veel natuur, veel sfeer… Onze locatie in Lelystad heeft het: veel van alles! Het huis waar we verblijven is knus en gezellig. Het heeft een heerlijke rustige huiskamer. Echt een plek waar je je lekker op de bank of in een van de fijne stoelen terug trekt. Als het wat minder weer is, trek je lekker een dekentje over je heen en zit je bij de gezellige
Waar ben je? En ben je daar ook écht?
Waar ben je? En ben je daar ook écht? Je kunt ergens zijn, maar tegelijk daar niet zijn. Dan ben je in gedachten of in je hart niet op de plek waar jouw lijf wel is. Misschien ben jij wel ‘daar’ in het verleden, of ‘daar’ in de toekomst die je voor ogen hebt.
“Waar ben je?” Het is naast ‘hoe gaat het?’ de meest gestelde vraag sinds we mobiel met elkaar bellen. Want als ik jou opbel, hoef je niet perse meer thuis te zijn…
3-delige serie ‘Ik ben Genoeg’
Ontdek de vrijheid die ‘genoeg’ met zich meebrengt.
– Wat is genoeg eigenlijk?
– En wanneer ben je genoeg?
– Wanneer heb je genoeg?
– Hoe zou het eruit zien als het genoeg is?
Over al deze vragen gaan we in de komende drie dagen nadenken. Ik heb leuke video’s voor je klaar staan, ik deel met jou over mijn eigen zoektocht naar ‘genoeg’ en help jou ontdekken hoe dat er voor jou kan uitzien.
Je bent ontslagen!
Ik hou van koken en bakken. Verder word ik ook érg blij van een bewust momentje met lekkere koffie en een mooi boek. Dat zijn momenten dat ik even niets móet, maar gewoon lekker veel mag. Jezelf ontslaan van het ‘moeten’ kan lastig zijn, dat vraagt inzicht in je eigen behoeften.
Retraites van Carin
28-30 okt – Retraiteweekend ‘Mijn binnenste-buiten’Nog maar 3 plaatsen beschikbaar! Wacht dus niet te lang.
> Lees meer : Retraiteweekend ‘Mijn binnenste buiten’- 11-13 nov – Weekend retraite ‘Ik ben (en dat is) Genoeg’
Nog maar 2 plaatsen beschikbaar! Wacht dus niet te lang.
> Lees meer : Weekend retraite ‘Ik ben (en dat is) Genoeg’ - 18-20 nov – Retraite vakantie ‘Ik ben…. hier’
Je kunt nog mee. Er is nu nog plaats!
> Lees meer : Retraite ‘Ik ben…. hier’ - 9-11 december – Retraiteweekend ‘Mijn binnenste-buiten’
Je kunt nog mee. Er is nu nog plaats!
> Lees meer : Retraiteweekend ‘Mijn binnenste buiten’ - 6-8 jan – Weekend retraite ‘Ik ben (en dat is) Genoeg’
Je kunt nog mee. Er is nu nog plaats!
> Lees meer : Weekend retraite ‘Ik ben (en dat is) Genoeg’
- Met Carin
- Zowel stilte als gesprek
- Met Carin
- Zowel stilte als gesprek
Luisteren en aandacht geven naar wat bij jou van binnen leeft, dat is wat dit weekend centraal staat.
Welk deel van jouw binnenste vraagt om aandacht, wil naar buiten komen?
- Met Carin
- Zowel stilte als gesprek
Het programma van dit weekend geeft jou ruimte om na te denken over het begrip ‘genoeg’.
Wat is voor jou genoeg? Wanneer ben of doe je genoeg? Wat heb jij nodig voor het (goed) genoeg is?
Over Carin Kops
Ik ben vrouw van Matthijs, moeder van Levi en Mika en woonachtig in Lelystad. Ik werk als coach in mijn eigen coachpraktijk en vandaaruit organiseer en begeleid ik sinds 2018 ook retraites. In mijn vrije tijd bak en kook ik graag (het liefst met verse groenten, kruiden en fruit uit mijn moestuin), kom ik tot rust met een boek op de bank en hou ik van koffie drinken op leuke terrasjes of gezellige koffietentjes.
Thuiskomen is een belangrijk thema in mijn werk. Thuiskomen bij jezelf, je ergens thuis voelen… wat is dat, hoe ziet dat eruit? Ik ben ervan overtuigd dat de ware plek waar men zich écht en ten diepste thuis voelt, de plek is waar je verwacht en gewild bent, waar liefde is en waar je nooit teveel bent. Dat is de plek waar je compleet en helemaal jezelf kunt zijn.
Tijdens mijn weekenden hoop ik dat je je thuis voelt, dat je je op je plek voelt. Dat je je gezien en gehoord weet. Dat je de ruimte ervaart om jezelf te zijn. Mijn persoonlijke benadering en betrokkenheid, mijn luisterend oor en gesprekstechnieken, mijn oog voor detail en kleine verrassingen, mijn plezier in koken en bakken zet ik in om juist dát voor jou te bereiken.
