Nog even volhouden
Nog even volhouden. Nog éventjes… en dan…. Herken je dat? Dat je bij jezelf merkt dat je grens bereikt is, dat je moe of zelfs ‘op’ bent, maar dat je toch ‘nog even dit’ of ‘nog even dat’ moet. Je gaat door, natuurlijk. Opgeven staat niet in jouw woordenboek. Wat er wél in staat? Doorzetten, volharden, hard werken, ‘ja’ zeggen, zorgen voor, verantwoordelijkheid dragen – ja, deze woorden staan er wel in.
‘Nog even’ dat rapport voor je werk afronden (ook al is het avond).
‘Nog even’ dat mailtje sturen (dan kun je het tenminste écht loslaten).
‘Nog even’ die was ophangen (ook al sta je op punt om naar bed te gaan).
‘Nog even’ die ander bellen (ik ben namelijk ook al niet langs geweest – of: dan kan hij/zij namelijk verder).
‘Nog even’ ……….
Natuurlijk horen sommige dingen er ook gewoon bij. Dat is het leven. Maar in hoeverre zeg je bij elk punt van jouw lijstje tegen jezelf: ‘nog even….. volhouden’? En tot wanneer, of tot welk punt moet je dan nog even volhouden? Wanneer is het genoeg? Wanneer ben je (wel) klaar? Wat is ervoor nodig om los te laten? Wanneer kom je tot het punt waarop je zegt: nu kan ik écht niet meer?
Rond een geplande vakantie, of zoals nu in een opgelegde tijd van iets minder kunnen, ervaren we dat we even wat minder moeten, kunnen we de lat even wat lager leggen. Maar dan daarna, wanneer het leven toch echt weer (langzaam) opstart, welke keuzes maak je daartegenover? En welke beloning staat daar tegenover? Voor een vakantie is het eenvoudig: ‘nog even volhouden, nog even doorzetten, dan ben je lekker 2 weken vrij.’ Maar wat is dat nu? Hoe lang wil je volhouden, doorzetten – en wat staat daar dan tegenover?
Wat we doen is overleven, tussen de beloningsmomenten door. ‘Nog even volhouden, dan,…..’ Kan dat nou niet anders?
Ik denk dat dat zeker wel anders kan. Verbinding met jezelf is hierbij echt belangrijk. Jezelf leren kennen, je behoeftes en verlangens onder ogen komen. Leren om in die richting ook keuzes te maken en daarbij vrij komen van het juk van het ‘moeten’.
Een mooie spreuk, die ik vaak voorbij zie komen, is: “Luister naar het fluisteren van je lijf, zodat het niet (zo) hoeft te schreeuwen.” Versta jij wat jouw lijf, jouw hart zegt? Waar ligt jouw verlangen en behoefte?
Oefening:
Ga rustig zitten, zit rechtop met je voeten op de grond. Leg nu je ene hand op je buik en je andere hand op je borst (of je hart). Adem nu 10 keer rustig in, adem helemaal door tot je buik. Blaas rustig weer uit via je mond. Je kunt tellen, door rustig aan in gedachten je 10 vingers langs te gaan.
Bij iedere keer ademhalen stal je een van jouw taken of verantwoordelijkheden in gedachten voor je uit.
Na deze 10 keer ben je je minder bewust geworden van wat er om je heen gebeurt en ben je verbonden met wat er in je leeft. Kijk in gedachten naar wat je hebt uitgestald. En voel ondertussen de warmte van jouw handen op je buik en je hart.
Stel je nu eens voor dat alle beperkingen qua geld, tijd, inzet, energie, mensen etc allemaal weg vallen. Alles is mogelijk.
Welke van jouw uitgestalde ‘items’ zou je niet meer terug willen nemen? Welk verlangen ligt daaronder? Luister daarnaar. Waar voel je dit verlangen in je lijf? Hoe voelt dit? Wat doet het met je?
Je hebt nu geoefend met in verbinding komen met jezelf. Doe dit regelmatig – het zal je helpen om meer te leven naar je verlangens en meer ruimte te maken voor keuzes die niet alleen goed zijn voor de ander, maar vooral ook goed zijn voor jou.
Meer blogs van Carin
Blogs van Carin
Mag ik er zijn
Voel jij je gezien? Door wie wel? Door wie niet? Soms doe je heel hard je best om gezien te worden. Om erkenning te ontvangen voor je hard werken….
Dit nooit meer…!
Je herkent het vast wel, zo’n ervaring in je leven dat je zegt: “dit wil ik nóóit meer meemaken!”.
Zelf herken ik het op meerdere vlakken. Zoals die periode dat ik mezelf echt helemaal niet meer herkende. Van die energieke, vrolijke vrouw, naar een lamgeslagen persoon die alleen maar huilend in haar stoel kon zitten. Tsjonge… als ik daar nog aan terugdenk… echt, daar wil ik nóóit meer naar terug!
Heb jij de X-factor?
Heb jij de X-factor? Grote kans dat je nu afhaakt, want “Carin, dit is toch echt zo passé!” Maar dat het wellicht toch actueler is dan je denkt, leg ik je in dit blog graag uit. Geef me even 2 minuten van je tijd, dan geloof ik dat je een mooi inzicht krijgt over hoe ook jij kunt omgaan met de jury-in-jou. En dat jij dus ook…
Soms loopt het leven anders
De afgelopen maanden waren een rollercoaster. Ik merk dat ik vastloop in mijn emoties. Ik heb tijd voor mijzelf nodig. Tijd voor bezinning. Daarom ben ik even weg van thuis. Om zo ruimte een aandacht te geven aan dat wat er bij mij van binnen speelt, te kunnen luisteren naar dat wat gehoord wil worden. Daarom heb ik een paar heerlijke dagen voor mezelf geboekt.
Het was de afgelopen tijd veel: mijn man werd
3-delige serie ‘Ik ben Genoeg’
Ontdek de vrijheid die ‘genoeg’ met zich meebrengt.
– Wat is genoeg eigenlijk?
– En wanneer ben je genoeg?
– Wanneer heb je genoeg?
– Hoe zou het eruit zien als het genoeg is?
Over al deze vragen gaan we in de komende drie dagen nadenken. Ik heb leuke video’s voor je klaar staan, ik deel met jou over mijn eigen zoektocht naar ‘genoeg’ en help jou ontdekken hoe dat
Veilig tevoorschijn komen
Onlangs nam een prachtige jonge vrouw deel aan mijn retraite. Ze was moe, zo moe. Er was veel gebeurd in de afgelopen maanden wat een plekje moest krijgen. De pijn en andere emoties had ze zorgvuldig verstopt. Heel voorzichtig, net als een heremietkreeftje, liet ze zich zien. Ik dacht aan de vakanties van mijn jeugd.
Agenda
De retraites die Carin geeft
Over Carin
Laat ik mij even voorstellen
Hoi, ik ben Carin!
Ik ben vrouw van Matthijs, moeder van Levi en Mika en woonachtig in Lelystad. Ik werk als coach in mijn eigen coachpraktijk en vandaaruit organiseer en begeleid ik sinds 2018 ook retraites. In mijn vrije tijd bak en kook ik graag (het liefst met verse groenten, kruiden en fruit uit mijn moestuin), kom ik tot rust met een boek op de bank en hou ik van koffie drinken op leuke terrasjes of gezellige koffietentjes.
Mensen omschrijven mij als vriendelijk, betrokken, meelevend, open, creatief en toegankelijk. Dit zijn dan ook de eigenschappen waarmee ik mijn coach-zijn inzet. Zowel tijdens de individuele gesprekken als tijdens de weekenden. Door vragen te stellen, te luisteren en te volgen, hoor ik wat de ander me wérkelijk wil vertellen. Ik krijg dan ook vaak de reactie dat mensen zich gehoord, gezien en veilig (vertrouwd) voelen bij mij.
Dit gaat verder dan alleen het gesprek… vanuit een totale zienswijze (waarbij ik geloof dat lichaam, ziel én geest met elkaar verbonden zijn), wil ik graag dat alles met elkaar klopt. Een warm welkom, heerlijk eten en drinken (het gevoel dat je ‘verwend’ wordt), een prachtige omgeving, inspirerende vragen en opdrachten en een luisterend oor is dan dus ook het totaalplaatje dat ik aanbied.